به گزارش خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران : "حدود نیمی از ساکنان زمین تا سال 2030 میلادی با کمبود آب شیرین رو به رو خواهند شد" این پیام "بانکی مون" دبیر کل سازمان ملل در اجلاس آب در شهر بوداپست بود.
طبق آمارها 20 درصد از کشورهای جهان در سال 2025 با کمبود فیزیکی آب مواجه می شوند که ایران نیز از این جمله است.
بحران آب به قدری در کشور جدی است، که ممکن است در آینده ای نزدیک در مناطقی از کشور شاهد جا به جایی های اجباری ناشی از کمبود آب باشیم.
شاید بتوان گفت فراوانی آب یک توهم بزرگ است، چرا که حدود 97 درصد از آب های سطح زمین به دلیل آلودگی و شوری قابل شرب نیستند.
به گفته "هادی جعفری بای جامعه شناس" یکی از راه حل های پیشگیری از بحران آب فرهنگ سازی مصرف بهینه آب شرب و الگوهای مناسب مصرف است و این مهم باید پیش تر از این توسط مسئولین پیگیری می شد، تا امروز با تهدید کمتری مواجه می شدیم.
اگر چه هدر رفتن آب در صنایع و کشاورزی درصد بالایی را به خود اختصاص داده است، ولی شهروندان نیز می توانند با مصرف بهینه خود و باور این موضوع که کشور با بحران آب مواجه است به عبور کشور از این بحران کمک کنند.
طبق پیش بینی ها در سال 1400 شمسی سرانه آب به ازای هر نفر کمتر از 1400 متر مکعب در سال می شود،ولی هنوز بسیاری از شهروندان به این باور نرسیده اند که کشور به مرزهای بحران کم آبی بسیار نزدیک شده است.
شاید بسیاری از ما تا به طور جدی با بحرانی رو به رو نشویم آن را باور نکنیم و در اندیشه حل آن معضل برنخیزیم. البته شاید توجه به این نکته که رعایت نکردن مصرف بهینه آب باعث می شود این مایه حیات همچون بنزین با کمبود و در نهایت با جیره بندی مواجه شود نیز خالی از لطف نباشد.
مسئله این است که بحران آب به جیره بندی نیز ختم نمی شود و تعداد مردمی که در سال های آینده به دلیل استفاده از آب ناسالم از بین می روند، بیش از تلفات جنگ یا سایر خشونت ها پیش بینی شده است.
سال ها است که با تبلیغاتی از قبیل "آب میراث گذشتگان نیست، بلکه امانت آیندگان است" رو به رو هستیم، اما به راستی چرا امروز تا این اندازه نسبت به امانت و آینده فرزندانمان بی توجه شده ایم؟
